صبر زرد با نام علمی Aloe vera L. که از مهمترین گیاهان دارویی به حساب می‌آید، گیاهی شبیه به کاکتوس از خانواده لیلیاسه (Liliaceae)، و جنس Aloe می‌باشد. آلوئه ورا جزء گیاهان مناطق خشک جهان است که در شرایط آفتابی، خاک‌های با زهکشی خوب و نسبتا فقیر از نظر مواد غذایی به خوبی رشد می‌کند. این گیاه حتی می‌تواند در زمینهای خشک، تنها با آب حاصل از باران پرورش داده شود و از این رو می‌تواند در مناطق وسیعی از کشور ما پرورش کشت گردد. برگ های آلوئه ورا حاوی ژلی شفاف بوده که آنالیز بیوشیمیایی آن حاکی از وجود بیش از 200 ترکیب شیمیایی زیست فعال است. تعداد 20-19 اسید آمینه در این ژل شناسایی شده که موردنیاز بدن بوده و شامل اسیدهای آمینه ضروری نیز می شود. این ژل بعنوان یک داروی مسکن پوستی شناخته می‌شود و در درمان اولیه سوختگی‌های پوستی بکار می‌رود. آلوئه ورا حاوی آنتراگلیکوزیدهای تصفیه کننده است و ماده فعال آن محتوی 5/4 تا 25 درصد آلوئین است. این ترکیبات به طور گسترده به عنوان اجزاء فعال تشکیل‌دهنده داروهای ملین، ضد چاقی، کرم‌های مرطوب کننده، نرم کننده، التیام دهنده زخم و محصولات متنوع دارویی و آرایشی استفاده می‌شوند. این در حالی است که برگ آلوئه تولید شده تقاضای مصارف صنعتی را برآورده نمی‌کند و این مشکل تنها با کشت و پرورش آن در سطح وسیع قابل حل است. تکثیر طبیعی این گیاه به طور عمده از طریق پاجوش‌های گیاه اصلی انجام می‌شود که با توجه به سرعت و راندمان پایین، نمی‌تواند تقاضای موجود را برآورده سازد. وجود نرعقیمی نیز یک مانع دیگر تکثیر سریع این گیاه است. به نظر می‌رسد تکنیک کشت درون شیشه ایی می‌تواند در حل این مشکل و تأمین نیاز روز افزون به این گیاه بسیار مفید باشد. بنابراین روش تکثیر انبوه آلوئه ورا با استفاده از روش های درون شیشه ایی بهینه سازی گردیده تا راهی مطمئن جهت تامین گیاهچه مورد نیاز برای گسترش اراضی تحت کشت آن باشد.